Pannekoek, apekool, paddestoel, flessetrekker,... het mag weer. We kunnen niet anders als blij zijn met het Witte Boekje. Jarenlang hebben we moeten kiezen tussen de tenenkrommende onnatuurlijke tussen-n of in (spellings)overtreding zijn. Een zware last voor iemand die als oppassende burger en verantwoordelijk mens door het leven wil. Het verantwoordelijke heeft ons menigmaal in overtreding gebracht. Je kunt tenslotte met geen goed fatsoen 'kattenkwaad' uit je pen krijgen, om maar een voorbeeld te noemen.
Dank zij het Witte Boekje komen we van dit beknellende probleem af en kunnen we openlijk dissident zijn. Alleen het aanschaffen van een exemplaar van het 'rebelse' boekje gaf al een gevoel van triomf, te vergelijken met het bewust 'NEE' stemmen bij het referendum. Jammer alleen dat de verkoper bij de kassa na liet om mij een zamenzweerderige knipoog toe te dienen, of - wat nog mooier zou zijn - met een afkeurende blik het boekje af te rekenen.
Afgezien van dit sentiment is het Witte Boekje voor ons een bevrijding en een uitkomst. We kunnen weer onbekommerd, zij het dissident, pannekoek schrijven. Het uitbrengen van het Witte Boekje is onbetwist een verzetsdaad en heeft hiermee onvermijdelijk een 'Witte' beweging mee tot gevolg.
We vinden dat deze beweging een symbool verdient. Geen ander woord als pannekoek heeft zoveel irritatie en kromme tenen gegeven. Bij deze dus, wat ons betreft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten