Meneer Dunkel hield niet van narigheid

Onlangs plaatsten wij een kort verhaal van Berry Bukshag over Meneer Dunkel. Berry laat ons weten dat dit stukje niet volledig was en dat ook de titel niet juist was. We plaatsen hierbij het volledige verhaal over Meneer Dunkel alsnog in z'n geheel.

Meneer Dunkel hield niet van narigheid. Hij kreeg er het zuur van. Kranten las hij om die reden niet en naar het nieuws op tv keek hij al helemaal niet. Als hij al tv keek dan had hij eerst van tevoren de gids nageplozen. Hij had zelf liever geen tv gehad, dat was toch maar vragen om narigheid. Maar mevrouw Dunkel had er haar zinnen op gezet. En zich verzetten tegen mevrouw Dunkel, dat deed hij al lang niet meer. Dat was écht vragen om narigheid.

Nog minder dan van narigheid hield meneer Dunkel van zijn vrouw. Dat was niet altijd zo geweest, maar meneer Dunkel probeerde zich allang niet meer herinneren wanneer hij voor het laatst van mevrouw Dunkel had gehouden. Dáár kreeg hij helemaal het zuur van. Daarbij had meneer Dunkel sinds de laatste keer dat hij in zijn slaap had gepraat wel geleerd dat het beter was je niet alles te herinneren. Die keer had hij pas écht het zuur gekregen.
Mevrouw Dunkel wist wel waar de maag van meneer Dunkel niet tegen kon. Ze heeft hem de volgende morgen getrakteerd op een Engels ontbijt met gebakken eieren, bacon en worstjes. Meneer Dunkel had dat niet kunnen weerstaan en heeft hier twee dagen narigheid aan ondervonden.

(Berry Bukshag)