zondag 25 juni 2006

Not in our backyard

Het AD meldt in de weekendbijlage dat de tuinkabouter in opmars is. Lieneke van der Fluit schrijft hierover in een artikel: "Duitsland telt al meer tuinkabouters dan inwoners. Ook in Nederland wint het kereltje weer terrein."

Een alarmerend bericht. Stel je voor dat deze trend op Nederland overslaat. Ons land is toch al zo klein en, volgens sommige mensen, te vol. Tijd voor vragen in de Tweede Kamer, vinden we. Rita zou hier iets tegen moeten doen.

Lieneke schrijft vervolgens:


Wát nou leuk!? Het zijn nog steeds afzichtelijke ondingen en wat ons betreft blijven ze 'not done'. 'Not now, not ever,... never'. In wat voor trendy, hippe kleuren dan ook.

Volgens hetzelfde artikel zegt ene Isabelle Borremans, die voor haar afstudeerscriptie als communicatiewetenschapper niets beters wist te bedenken: "De hedendaagse tuinkabouter staat voor het verlangen naar het ouderwetse boerenleven. Hij is een weerspiegeling van de dromen van de bewoners van het huis."
Volkomen kul. Het typische lulverhaal om een scriptie vol te lullen. En dat wil zich wetenschapper noemen. We zien trouwens niet in wat deze onzin met communicatiewetenschappen van doen heeft, of het moet het relaas zijn van een dronken aardbei. Die wil je ook nog wel eens in een tuin tegenkomen.

Geen opmerkingen: