(ergens in een gemeente in Nederland)
Het werd lente, dus tijd voor een nieuw geluid en daarmee voor de Gemeente hét aangewezen moment om de nieuwe plannen op het gebied van welzijn op tafel te leggen.
Eenzaamheid is een groot probleem en moet bestreden worden. Voorwaar een edel doel, daar was de hele raad het over eens. "We maken hier een speerpunt van. Het mag misschien wat kosten maar dat maakt niet uit. Wij nemen onze verantwoordelijkheden en onze problemen serieus", stond in trotse letters in het beleidsplan.
Voor deze heilige strijd tegen de eenzaamheid worden kosten nog moeite gespaard. Het plaatselijk welzijnland werd verzocht om maar vooral plannen te maken en programma's te bedenken om eenzame mensen uit hun schulp te trekken. Opdracht is opdracht en vol ijver ging men aan de arbeid. "Binnenkort zal eenzaamheid niet meer nodig zijn", zegt de wethouder in zijn nopjes wanneer hij de plannen presenteert. Maar het klinkt als: binnenkort mag niemand meer eenzaam zijn...Er is al een belangenvereniging in oprichting met de naam: 'Ik ben eenzaam, nou en!'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten