Vertwijfeling

Tot vervelens toe blijven we hem zien op het scherm, Jan Peter Balkenende in de Tweede Kamer. Nadrukkelijk staat hij er als premier, zoals hij zelf zegt. Wanneer het vuur van de oppositie te heftig wordt tracht hij zijn belager Femke Halsema te bezweren.

"Laten we blij zijn met elkaar." Zijn bezwering gaat verder met het roemen van de dynamiek en de durf van uit de VOC tijd. Onvermijdelijk komt te vraag op hoe hij zichzelf en het land hiermee kan vergelijken. De VOC, dát is wel erg lang geleden.

Wij zijn getroffen door dit onverwachte kijkje in de keuken van J.P. Hadden wij gedacht dat hij zijn normen en waarden verhaal baseert op de jaren '50 van de vorige eeuw... Hij blijkt nog verder terug te gaan. Wij weten nu waarnaar het kabinet streeft met het toekomstvast maken van Nederland. Balkendende wil terug naar de Gouden Eeuw, toen het land nog voortvarend en dynamisch was. We hadden toen nog normen en waarden. Uitbuiting en slavendrijverij waren geaccepteerde bezigheden en leverden geen kritiek op.

Dit laatste brengt ons weer terug in de Kamer en de poging van Balkenende om de heftige kritiek van Halsema af te stoppen. Hij eindigt zijn betoog, terwijl het hoongelach toeneemt, met: "Over grenzen heen kijken, dynamiek..... Toch?" Juist dat laatste woord blijft hangen. Zijn bezwering wordt hiermee een smeekbede aan de oppositie om aan zijn kant te gaan staan. Frits Wester zag er Kopspijkers in. De poging van Jan Peter om zich als sterke, succesvolle premier neer te zetten struikelt over zijn vertwijfeling.