Loyaliteit

Veel gepraat over Geert Wilders, in de media de laatste dagen. Over de manier waarop hij de Kamer tergt en uitdaagt. Geert spreekt namens de man in de straat - zoals zijn voorganger Pim dat ook deed - en toont daarmee wat ons betreft aan waarom de stem van die man in de straat misschien wel nooit tot in het parlement had moeten doordringen.

Het gaat er - om dat meteen duidelijk te maken - ons niet om dat bepaalde dingen niet gezegd moeten worden of dat mensen moeten worden uitgesloten van meepraten. Maar het is altijd wel zo dat wanneer je ergens over mee wilt praten, je dan eerst moet weten waar je het over hebt. Het is daarbij aan te bevelen dat je ook nadenkt over de mogelijke gevolgen van wat je uitgevoerd zou willen zien.

Dát is nu juist wat de man in de straat niet wil. De man in de straat heeft meestal geen constructieve mening/opinie. Die wil kritiek leveren, omdat er tenslotte nooit naar zijn stem wordt geluisterd.

Geert Wilders spreekt met die stem en we zien meteen wat er gebeurt. Zijn hele verhaal over loyaliteit is op afbranden gericht. ("Ze moesten ze allemaal ophangen, over de kling jagen, het land uitzetten", zou de man in de straat zeggen.) Zijn gezeur over loyaliteit is een ware 'splijtzwam', om dát woord ook maar eens te gebruiken. De uitkomst zou kunnen zijn dat júist datgene gebeurt dat hij zegt te willen bestrijden.... Dat mensen die nu nog loyaal aan elkaar en aan het land zijn, doordat ze gedwongen worden te kiezen tegenover elkaar komen te staan.
Eigenlijk gebeurt dat nu al in de Kamer, waarin de leden gedwongen door de houding van Wilders hun loyaliteit aan de ongeschreven fatsoenswetten laten varen en ook op de man beginnen te spelen.

Wij hebben twijfels over de loyaliteit van Wilders. Hij heeft zelf dan wel geen dubbel paspoort, nemen we aan. Maar hij heeft wel een dubbele agenda. Hij is een intrigant en intriganten zijn meestal niet uit op het algemeen belang. Hun doel is juist het uit elkaar spelen van het algemeen belang. Het gevolg - en misschien ook wel het doel - is chaos en onbestuurbaarheid.

Geert is als dat vervelende jongetje in de klas die zijn medeklasgenootjes net zo lang treitert tot ze hem een klap geven, en die dan hard naar de meester holt en roept: "Ze hebben me geslagen. Schande!"