Het is al een tijdje gewoongoed en je let er al bijna niet meer op, zo normaal is het al geworden om het te doen... het dubbel groeten. Misschien is het dat we er teveel op letten, maar ons lijkt het zelfs toe te nemen, het: hoi-hoi, dag-dag en ook doei-doei.
De hoi-hoi zeggers zijn vooral mensen die zich jong voor willen doen, genereus en flexibel. Met hun kun je best een potje breken. Dag-dag zeggers zijn vrolijk, onbezorgd. De doei-doei zeggers zijn minder goed te duiden. Het klinkt net als bij de voorgaande soort vrolijk en onbezorgd, maar heeft ook een mate van des-interesse voor wat er vervolgens voor de ander mag komen. Het maakt de doei-doei zegger eigenlijk niet uit.
Dit dubbel groeten is goedbeschouwd net zo onzinnig als de inmiddels gewoon geworden drie kussen bij wijze van welkomstgroet of felicitatie, en is even onnatuurlijk. We zouden er eigenlijk voor willen pleiten hier mee te stoppen. Aangezien je zoiets er niet zomaar uit krijgt zouden wij echter al tevreden zijn als mensen dan tenmiste consequent zouden zijn. Drie maal kussen, dan ook drie maal groeten.
Vanaf nu dus: hoi-hoi-hoi, dag-dag-dag en doei-doei-doei. Varianten mogen ook, als het maar wel gemeend is. Je zult zien dat je er nog populairder mee wordt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten