Verkiezingen

Een groot deel van de Turkse gemeenschap overweegt een boycot van de Tweede-Kamerverkiezingen. Aanleiding is wat inmiddels de 'Armeense kwestie' heet. Dit lazen wij vanmorgen in De Volkskrant.

Dat zou nogal ingrijpende gevolgen kunnen hebben voor de Partij vd Arbeid die voor een belangrijk deel op de stemmen van de Turken rekent. Dát gaat zetels kosten. Ongetwijfeld zal Maurice de Hond morgen met een resultaat komen. Wordt het CDA, toch al in de lift de laatste tijd, de grootste partij en moeten we het nog een keer vier jaar met Balkenende doen? Het ziet er nu al naar uit dat dit doemscenario onafwendbaar wordt.

"If you can't beat 'm, join 'm," zeggen ze altijd, en dat is niet voor niks. Iedere strateeg zal zeggen dat "you shouldn't fight a battle that you can't win". We wachten nog even de opiniepeilingen af, maar we overwegen inmiddels om ons aan de kant van het CDA te gaan scharen. Wie wil zich tenslotte nóg eens vier jaar groen en geel ergeren?

Het zal waarschijnlijk even doorbijten worden maar als het om overleven gaat is niets onmogelijk. We voelden vorige week al bijna iets wat op sympathie leek opkomen voor JP. Met Verhagen zal het heel wat minder eenvoudig worden maar 'nood breekt wet' en 'komt tijd komt raad'.